কবিতা - শতিকাৰ শপত

সেইসকল ধ্বংসগামী

যিসকলে সত্যৰ আসনত

অসত্য প্ৰতিষ্ঠিত কৰি 

খোজবোৰ ৰাজসিংহাসনৰ

দিশে আগবঢ়ায় ৷

.

শতিকাৰ শপত

সেইসকল ধ্বংসগামী যিয়ে

আত্মগুণ অৰ্জনৰ পৰা বিৰত থাকি

মানৱতা হত্যাৰ চক্ৰান্ত কৰে 

আৰু প্ৰাচুৰ্যৰ লালসাত 

মাতাল হৈ থাকে ৷

.

তুমি দেখিছানে 

সিহঁতে শোচনাক আহাৰ দিয়া ?

বা অনুভূতিক শিতানত স্থান দিয়া ?

সিহঁতে গাৰুৰ তলত হেচি

বিবেকক নিচুকনি নিয়ায়৷

.

শতিকাৰ শপত

সেইসকল ধ্বংসগামী যিয়ে

যিসকল ঘৃণ্যবস্তবোৰৰ আকৰ্ষণনত

অন্ধত্বক আকোৱালী লয় ,

জেদি পাপবোৰে 

পোহৰ আগুচি ধৰে ৷

.

শতিকাৰ শপত

সেইসকল ধ্বংসগামী 

যিসকলে ৰক্ষকৰ পদত 

অধিষ্ঠিত হৈ ব্যভীচাৰ কৰে ,

ক্ষমতাৰ মোহাছন্নতাত

পৰাভূত বিচাৰ ক্ষমতা ৷

.

শতিকাৰ শপত

সেইসকল ধ্বংসগামী যিয়ে. . . . . .৷